Doca De Santo (bar)

- oo, jak fajnie! miłego pobytu. na pewno świetnie bedziecie sie bawic - zauważył patrząc znów na godzinę - zbieram się już, naprawdę. musimy sie jeszcze kiedyś zobaczyć i poplotkowac - powiedział jak kobieta- to pa, wracaj do domu tez bo ciemno - powiedzial i pomachal jej na pozegnanie

i ona wyszła z baru, po tym jak zapłaciła. i poszła do domu. albo pojechała.

więc przyszli tutaj, ponieważ to jeden z najbardziej obleganych barów, jak właśnie przeczytałam w swoim własnym poście xd pewnie mathias bywał tutaj bardzo często, bo brat kolegi był ochroniarzem i wpuszczali go bez problemu już od dość młodych lat, więc wszyscy go tutaj znali, bo był stałym bywalcem. dzięki temu weszli z april bez zbędnej kolejki, a później zajęli miejsca przy jednym ze stolików.

april nie znała tego miejsca, ale cieszyła się,że je pozna. i to w tak miłym towarzystwie. chwilę po tym jak usiedli podeszła kelnerka i zapewne obydwoje zamówili coś co chcieli. april wzięła tequille. spojrzała na mathiasa odgarniając włosy z twarzy. oparła się o kanapę, zakładając nogę na nogę. przekrzywiła delikatnie głowę.
-powiedz mi coś o sobie - poprosiła, obserwując chłopaka. mimo, że była starsza to była odrobinę nieśmiała. mam na myśli, to zapewne przez brak doświadczenia.

mathias zamówił zwykłego drinka, który nie zawierał zbyt wiele alkoholu, bo w końcu musial wstać jutro do szkoły o trzeźwym umyśle, a nie jak ja czasami, pozdrawiam samą siebie! obserwował ją kątem oka, jednocześnie rozglądając się po barze z nadzieją, iż wcześniej, czy później nie wpadnie na nich żaden jego znajomy, bo nie chciał, żeby ktoś im przeszkadzał, egoistyczne dziecko. odwrócił głowę w jej stronę, gdy poprosiła, żeby jej coś o sobie powiedział i uśmiechnął się przyjaźnie.
- hm.. od czego by tu zacząć - powiedział, robiąc zabawną minę, jakby chciał jej opowiedzieć w trzech zdaniach całe swoje życie. - zamierzam studiować medycynę - powiedział, uśmiechając się łagodnie. - a ty? co studiujesz?

haha, też tak czasem mam! niestety jak nauczycielka zacznie krzyczeć to mam ochotę jej wtedy krzyknąć "zamknij kurwa tą mordę. niektórzy mają kaca" ale nie wypada.
wracając do april. april również rozglądała się po tym miejscu, ale z całkiem innych powodów. chciała zapamiętać jak najwięcej szczegółów z niego. tak, mathias był egoistyczny.
spojrzała na chłopaka i zaśmiała się, widząc jego minę.
-medycyna? ambitnie. też o tym myślałam, ale miałam braki z anatomii. - wypaliła jak głupia, a na jej policzkach wykwitł delikatny rumieniec. potrząsnęła lekko głową.
-dziennikarstwo. -odpowiedziała na jego pytanie i upiła łyk.

niestety ;c
kiedy powiedziała, że miała braki w anatomii, to z trudem powstrzymał śmiech, gdy zobaczył rumieńce na jej policzkach. odchrząknął, opierając się o kanapę.
- w takim razie szkoda, że nie poznaliśmy się wcześniej. anatomię mam w małym palcu - powiedział, uśmiechając się fajnie i puścił jej perskie oczko, po czym napił się swojego drinka.
- to dobrze, że dziennikarstwo. kiedy będę sławnym chirurgiem wyniesiesz mnie na wyżyny sławy - roześmiał się.

spojrzała na chłopaka i zaśmiała się cicho.
-zawsze możesz na mnie ćwiczyć - okej, myślała, że pomyślała to, a jednak...powiedziała. o nie, jej policzki były jeszcze bardziej zaróżowione. dopiła swojego drinka, bo i tak już nic jej nie uratuje, a alkohol na nią nie działał.
-tak, jak skończysz studia - zaśmiała się i przyglądała mu się nieśmiało. - czyli za...sześć lat? - uniosła brwi rozbawiona i pokręciła głową.

teraz już wiedział z autopsji, iż faktycznie nie żartowała w kawiarni, mówiąc, że wypowiada nieodpowiednie słowa w nieodpowiednim momencie, co właściwie wcale mu nie przeszkadzało. dodawało to jedynie uroku april, a różowe policzki były jeszcze bardziej urokliwe.
- świetnie. dzięki! - powiedział entuzjastycznie i nachylił się nad april, po czym cmoknął ją w rozgrzany policzek. uśmiechnął się z rozbawieniem i sam dopił swojego drinka. odstawił pustą szklankę na blat stolika - nie miał zamiaru już więcej pić.
- zamówić ci coś jeszcze? - zapytał, bo był kulturalnym chłopcem.
- taak, za sześć i dodatkowo specjalizacja - powiedział, uśmiechając się przelotnie.

tak, april była urocza, bardzo. gdy pocałował ją w policzek modliła się, by nie zarumienić się jeszcze bardziej, bo wtedy byłoby jej jeszcze bardziej wstyd. spojrzała na niego i swoją pustą szklankę.
-nie, dziękuję, dziwnym trafem lubię być trzeźwa, chociaż alkohol na mnie jakoś nie działa. wolę sok pomarańczowy. - powiedziała, chociaż sama nie wiedziała czy ma to jakikolwiek sens. zaśmiała się.
-no to dobrze, że nie poszłam na medycynę. nie chciałoby mi się. - uśmiechnęła się uroczo i odgarnęła włosy na jedno ramię.
-jesteś z lizbony? - zapytała.

posiedzieli jeszcze, pogadali, mathias odprowadził april do domu i sam poszedł do siebie.